خشایار شاه چگونه کشته شد

” آرتابانوس ( Artabanos ) فرمانده گارد محافظ خشایارشا و از افراد با نفوذ در دربار که در نواحی دریای خزر متولد شده بود در سال ۴/ ۴۶۵ قبل از میلاد تصمیم می گیرد که پادشاه هخامنشی را بقتل برساند و قدرت را در دست

” آرتابانوس ( Artabanos ) فرمانده گارد محافظ خشایارشا و از افراد با نفوذ در دربار که در نواحی دریای خزر متولد شده بود در سال ۴/ ۴۶۵ قبل از میلاد تصمیم می گیرد که پادشاه هخامنشی را بقتل برساند و قدرت را در دست بگیرد. آرتابانوس خواجه حرمسرا دربار ،Mithridates ، را که مورد اطمینان خشایارشا بود از تصمیم خود آگاه می سازد. خواجه حرمسرا که خویشاوند آرتابانوس نیز بود از طرح قتل خشایارشا پشتیبانی می کند. خواجه امکان ورود آرتابانوس به خوابگاه خشایارشا را مهیا می سازد. آرتابانوس پس از به قتل رساندن خشایارشا بنزد پسران پادشاه می رود. داریوش ، پسر بزرگ خشایارشا ، و اردشیر در کاخ سلطتنی حضور داشتند. پسر سوم ،گشتاسپ، در استان تحت حکومت خود، در باختران ( بلخ ) بود. آرتابانوس به اردشیر اطلاع می دهد که داریوش خشایارشا را بقتل رسانده است و قصد دارد خود پادشاه شود. ارتابانوس به اردشیر گوشزد می کند که او بی تفاوت نماند ، خود را برده نکند و نگذارد داریوش بقدرت برسد. آرتابانوس به اردشیر هم چنان توصیه می کند که داریوش بجرم قتل پدر می بایست مجازات بشود. آرتابانوس به اردشیر قول می دهد که برای مجازات داریوش گارد محافظ را در اختیار او بگذارد. اردشیر حرف های آرتابانوس را باور می کند و با کمک گارد محافظ برادر خود ، داریوش، را بقتل می رساند. آرتابانوس که از پیشبرد طرح خود خشنود بنظر می رسید پسران خود را احضار و به آن ها می گوید که امکان به پادشاهی رسیدن او وجود دارد. سپس ارتابانوس با شمشیر به اردشیر حمله می کند ، اما اردشیر که مجروح شده بود توانست از خود دفاع کند و آرتابانوس را به قتل برساند. با اینکه انتظار نمی رفت که اردشیر جان بسلامت ببرد توانست انتقام پدر خود را بگیرد و پادشاه ایران شود. اردشیر چهل سال بر ایران حکومت کرد.”

با اینکه اسناد موجود در باره قتل خشایارشا اندک هستند به غیر از Diodor و یک نوشته بخط میخی ، نویسنده رمی Pompeius Trogus ، نویسنده یونانی Ktesias ، ارسطو که از به قتل رسیدن خشایارشا خبر می دهند و یک خبر اختر شناسی این امکان وجود دارد به این سووال جواب داده شود که چرا و به دست چه فردی پادشاه هخامنشی در تابستان سال ۴۶۵ قبل از میلاد کشته شد. آیا خبر Diodor صحت دارد و یا فرد دیگری خشایارشا را به قتل رسانده است .

نوشته ای بخط میخی تاریخ قتل خشایارشا را ۱۱ آگوست سال ۴۶۵ تعیین می کند ، اما به عقیده Wiesehfer ، استاد تاریخ در دانشگاه کیل ( آلمان )، قتل چند روز زودتر ( چهارم آگوست ) بوقوع پیوسته است و نویسنده بابلی خط میخی خبر قتل خشایارشا را در ۱۱ آگوست دریافت کرده است. خبر قتل خشایارشا که در سال ۴۸۰ به یونان حمله کرده بود شگفتی یونانیان را بر انگیخت و خیلی زود ادبیات مختلفی از چگونگی این قتل در یونان اشاعه یافت.

با وجود تفاوت ها مختلف در خبرهای Diodor ، Ktesias و Pompeius Trogus ، محتوی این اخبار یک وجه مشترک با یک دیگر نیز دارند. نویسندگان یونانی انگیزه چنین اخباری را از ادبیات قهرمانی سرزمین خود اقتباس می کردند و در رابطه با توطئه و قتل در دربار هخامنشیان مورد استفاده قرار می دادند. مضمون این ادبیات بدین گونه بیان می گردند که یک توطئه گر بلند پایه دولتی با کمک یک همدست در دربار به اطاق خواب پادشاه که توسط گارد شاهنشاهی محافظت نمی شود وارد می شود و پادشاه را به قتل می رساند. اما سرانجام توطئه گر بدست یکی از اعضای خانواده سلطنتی کشته می شود و پسر پادشاه به سلطنت می رسد. به همین علت نیز می بایست محتاطانه چنین اسنادی را مورد بررسی قرار داد .

با این وجود ما می توانیم خبر Diodors باور کنیم که خشایارشا به غیر از فرزندان متعدد از ن مختلف سه پسر از ملکه آمستریس نیز داشت. Pompeius Trogus اطلاع می دهد که در زمان قتل خشایارشا داریوش در سنین جوانی بود و اردشیر یک کودک. اما بیشتر این نظریه مورد قبول است که گشتاسب ( حکمران بلخ ) جوان تر از داریوش ،اما بزرگتر از اردشیر بود و بر علیه تاج گذاری اردشیر نیز قیام کرد. این نظریه Diodors که آرتابانوس مستقل عمل کرده و قصد دست یافتن به تخت پادشاهی را داشته مورد سووال است و این به سه دلیل: اول اینکه در تاریخ سلسله هخامنشیان آرتابانوس اولین فردی است که به خانواده سلطنتی تعلق نداشته و ادعای سلطنت کرده است. دوم هیچ سند بابلی از آرتابانوس بعنوان جانشین خشایارشا یاد نکرده است. سوم ، مهم ترین دلیل،

یک سند اختر شناسی خبر می دهد که شاهزاده ای خشایارشا را بقتل رسانده است. این امکان وجود دارد که آرتابانوس در توطئه قتل خشایارشا دست داشته است ( بطور قطع ثابت نشده است ). اما کدام از سه پسر خشایارشا مسئول قتل پدر است. نخست اینکه داریوش ، ولیعهد خشایارشا، در دسیسه قتل پدر کشته می شود،در صورتیکه اردشیر که بنا به اخبار غربیان اشتباها با کشتن داریوش انتقام مرگ پدر را می گیرد نقش مهمی در قتل خشایارشا ایفا کرده است. آیا اردشیر نقشه قتل خشایارشا را طرح ریزی کرده بود و بدین ترتیب نبوغ خود را در این توطئه با کشتن شریک جرم ، آرتابانوس ، نیز به اثبات رسانده است.

منبع : https://tarikhema.org/

تاریخ گواهینامه

"مجوز رانندگی" در اینجا تغییر مسیر می یابد. در برخی از کشورها ، این اصطلاح همچنین می تواند به معنای مجوز یادگیرنده باشد.
با مجوز وسیله نقلیه یا مجوز خلبان و گواهینامه خلبان اشتباه نشود.
مجوز رانندگی داخلی از اسپانیا ، با فرمت سبک استاندارد رانندگی در اروپا

گواهینامه رانندگی یک سند رسمی است ، اغلب پلاستیک و اندازه یک کارت اعتباری ، به فرد خاص اجازه می دهد یک یا چند نوع وسیله نقلیه موتوری مانند موتور سیکلت ، ماشین ، کامیون یا اتوبوس را در یک جاده عمومی اداره کند.

بیشتر حوزه های قضایی آمریکا مجوز رانندگی اما برخی از گواهینامه های رانندگی را صادر می کنند ، که از نظر مکالمه انگلیسی انگلیسی است. انگلیسی کانادایی هم از گواهینامه رانندگی و هم از گواهینامه رانندگی (Maritimes) استفاده می کند. معادل انگلیسی استرالیا و نیوزلند گواهینامه رانندگی است. در انگلیسی انگلیسی و در بسیاری از کشورهای مشترک المنافع ملل و ایرلند دارای گواهینامه رانندگی است. در بیشتر موافقت نامه های بین المللی از اصطلاحات اجازه رانندگی استفاده می شود ، به عنوان مثال در کنوانسیون وین در مورد ترافیک جاده. در این مقاله ، اصطلاحات و اصطلاحات آمریکایی به طور کلی استفاده می شود اما در بخش های خاص کشور ، از نوع املایی محلی استفاده می شود.

قوانین مربوط به صدور مجوز از رانندگان بین حوزه های قضایی متفاوت است. در بعضی از حوزه های قضایی ، مجوز پس از گذراندن تست گیرنده رانندگی صادر می شود ، در حالی که در برخی دیگر ، شخص قبل از شروع رانندگی مجوز خود را بدست می آورد. دسته بندی های مختلف مجوز اغلب برای انواع مختلف وسایل نقلیه موتوری به ویژه کامیون های بزرگ و وسایل نقلیه مسافری وجود دارد. دشواری آزمون رانندگی بین حوزه های قضایی تفاوت زیادی دارد ، همچنین عواملی مانند سن و سطح لازم و صلاحیت و عمل نیز متفاوت است.

تاریخ
نخستین مجوز جهان برای رانندگی وسیله نقلیه موتوری ، که به درخواست وی به کارل بنز صادر شد

کارل بنز ، مخترع ماشین مدرن ، در سال 88 پس از شکایت ساکنان از صدای و بوی موتوری وی ، "Genehmigung" (اجازه) از مقامات گراند دوکال را دریافت کرد تا ماشین خود را در جاده های عمومی اداره کنند. [1] تا آغاز قرن بیستم ، مقامات اروپایی مجوزهای مشابهی را برای رانندگی وسایل نقلیه موتوری بطور موقت و در صورت اصلاً صادر کردند. [1]

مجوز اجباری برای رانندگان از تاریخ 1 ژانویه سال 1904 [2] پس از دریافت موتوری در قانون 1903 در پادشاهی انگلستان موافقت کرد. هر صاحب ماشین مجبور بود وسیله نقلیه خود را در اختیار مقامات محلی خود ثبت کند و در صورت درخواست بتواند ثبت وسیله نقلیه خود را اثبات کند. حداقل سن مقدماتی در 17 سالگی تعیین شده است. "مجوز رانندگی" به آزادی راه اجازه ی حداکثر سرعت رانندگی را به حداکثر سرعت 20 مایل در ساعت (32 کیلومتر در ساعت) داد. [3] آزمایش اجباری در سال 1934 با تصویب قانون ترافیک جاده معرفی شد. [4]

پروس ، در آن زمان دولتی در امپراتوری آلمان ، در 29 سپتامبر 1903 مجوز اجباری را صادر کرد. آزمایش در مورد توانایی مکانیکی باید به تصویب می رسید و Dampfkesselüberwachungsverein ("انجمن نظارت بر دیگ بخار") انجام این آزمایشات را به عهده داشت. [1] در سال 1910 ، دولت امپراتوری آلمان مجوز رانندگان را در مقیاس ملی ، با ایجاد سیستم آزمایش و اامات آموزش رانندگان که در سایر کشورها پذیرفته شد ، موظف کرد. [1]

در سال 1909 ، کنوانسیون با احترام به گردش بین المللی وسایل نقلیه موتوری [5] نیاز به صلاحیت ، معاینه و مجوز برای رانندگی بین المللی را تشخیص داد.

در سال 1929 ، مفهوم "مجوز رانندگی بین المللی" برای اولین بار در یک کنوانسیون بین المللی مورد توهین قرار گرفت. [6]

در سال 1949 ، سازمان ملل متحد كنوانسيون ژنو درمورد ترافيك را برگزار كرد كه قوانين را در جاده ها ، سرنشینان ، قوانين ، علائم ، مجوزهای راننده و موارد استاندارد را استاندارد كرد. این قانون تصریح کرده است که "مجوزهای رانندگی" ملی باید صورتی رنگ باشد و "مجوز رانندگی بین المللی" برای رانندگی در تعدادی از کشورها باید دارای پوششهای "خاکستری" با صفحات سفید باشد و "تمام صفحه آخر به زبان فرانسه ترسیم شود". [7]

در سال 1968 ، کنوانسیون وین در مورد ترافیک جاده ، مصوب 1977 و به روزرسانی بیشتر در سال 2011 ، این توافق نامه ها را مدرن تر کرد. [8]
Fahrerlaubnisklassen.png

مقررات اصلی آن در مورد مجوزهای رانندگی در پیوست 6 (مجوز رانندگی داخلی) و پیوست 7 (مجوز رانندگی بین المللی) است. نسخه فعال فعلی آن ها در هر طرف پیمانکاری لازم نیست حداکثر "29 مارس 2011" (ماده 43).

ماده 41 کنوانسیون شرایط اصلی را شرح می دهد:

    هر راننده وسیله نقلیه موتوری باید مستندات مناسب را در اختیار داشته باشد.
    "مجوزهای رانندگی" فقط پس از قبولی در امتحانات نظری و عملی صادر می شود که توسط هر کشور یا حوزه قضایی تنظیم می شود.
    طرف های متعاهد باید برای رانندگی در سرزمین های خود معتبر بدانند:
        "مجوزهای رانندگی داخلی" مطابق با مفاد الحاق 6 این کنوانسیون.
        "مجوز رانندگی بین المللی" مطابق با مفاد ضمیمه 7 این کنوانسیون ، به شرط ارائه مجوز رانندگی داخلی مربوطه.

مجوزهای رانندگی همگان "که توسط یک طرف متعاهد صادر شده باشد در قلمرو طرف متعاهد دیگر شناخته می شوند تا زمانی که این قلمرو به محل زندگی عادی دارندگان آنها تبدیل شود.
    همه موارد فوق در مورد مجوزهای یادگیرنده-راننده صدق نمی کند.
    مدت اعتبار جواز رانندگی بین المللی حداکثر سه سال از تاریخ صدور یا تا تاریخ انقضاء گواهینامه رانندگی داخلی ، بیشتر از هر سال زودتر باشد.
    طرفهای متعاهد ممکن است از تشخیص اعتبار مجوزهای رانندگی برای افراد زیر هجده سال یا برای دسته های C ، D ، CE و DE ، زیر بیست و یک خودداری کنند.
    مجوز رانندگی بین المللی فقط توسط طرف متعاهد صادر می شود که دارنده آن دارای اقامت عادی خود باشد و مجوز رانندگی داخلی را صادر کرده یا مجوز رانندگی صادر شده توسط طرف متعاهد دیگری را به رسمیت بشناسد. برای استفاده در آن سرزمین معتبر نخواهد بود.

سایر کشورها در اروپا نیز در طی قرن بیستم تست های رانندگی را معرفی کردند که آخرین آنها بلژیک است که تا همین اواخر سال 1977 امکان خرید و نگهداری از مجوز بدون نیاز به انجام تست رانندگی امکان پذیر بود. [9]

با افزایش تلفات مربوط به ترافیک در آمریکای شمالی ، قیام عمومی باعث شد تا قانونگذاران مطالعه قوانین اساسنامه فرانسه و آلمان را به عنوان مدل شروع کنند. [10] در 1 آگوست 1910 ، اولین قانون صدور مجوز از وسایل نقلیه موتوری در آمریكای شمالی در ایالت آمریكا در نیویورك به مرحله اجرا درآمد ، هرچند كه در ابتدا فقط برای رانندگان حرفه ای اعمال می شد. [11] در ژوئیه سال 1913 ، ایالت نیوجرسی اولین نفری شد که همه رانندگان را مم به معاینه اجباری قبل از دریافت مجوز دانست. [12]

برای اهداف شناسایی استفاده کنید
بسیاری از کشورها از جمله استرالیا ، نیوزیلند ، کانادا ، انگلستان و ایالات متحده کارت شناسایی ملی ندارند. از آنجا که بسیاری از افراد دارای مجوز رانندگی هستند ، اغلب به عنوان اثبات هویت پذیرفته می شوند. در بعضی از مناطق ، غیر رانندگان می توانند برای کارتهای شناسایی فقط با یک فرم مشابه به اجازه رانندگی اقدام کنند. بیشتر کارتهای شناسایی و مجوزهای رانندگی اندازه کارت اعتباری هستند - اندازه و شکل "ID-1" که در ISO / IEC 7810 مشخص شده است.

آسیا

گواهینامه رانندگی در هنگ کنگ دارای همان شماره کارت شناسایی دارنده است ، اما هیچ عکسی ندارد. به همین ترتیب ، این یک سند قانونی برای اثبات سن برای خرید الکل نیست. پس از کنترل ، هر دو باید ارائه شوند. برنامه هایی برای ساخت مرحله تازه در Smart ID که شامل اطلاعات گواهینامه راننده است ، در این بخش قرار گرفته اند.

به همین ترتیب ، دولت عربستان سعودی از کلیه رانندگان موظف است علاوه بر مجوز رانندگی ، کارت شناسایی را نیز در اختیار داشته باشند و هر زمان که خواسته شود ، در اختیار آنها قرار دهند. در عربستان سعودی استفاده از مجوز فقط درصورتی مجاز است که درخواست برای اهداف بازرسی و شناسایی در محل ، به ویژه در پاسگاه ها انجام شود. از مهاجران ممکن است درخواست شود ویزاهای خود را نیز ارائه دهند.

در ژاپن ، کره جنوبی و سنگاپور از کارتهای مجوز رانندگی به عنوان شناسایی استفاده می شود. [13]
اروپا

بسیاری از کشورهای اروپایی از رانندگان می خواهند هنگام رانندگی مجوز خود را در صورت تقاضا تهیه کنند. برخی از کشورهای اروپایی بزرگسالان را مم به داشتن اثبات هویت در هر زمان می دانند ، اما اجازه رانندگی برای شناسایی در هر کشور اروپایی معتبر نیست. [14]

در انگلستان اکثر رانندگان مم به حمل "گواهینامه رانندگی" خود نیستند. ممکن است یک راننده از یک مأمور ثابت یا وسایل نقلیه برای تولید این امر خواسته شود ، اما ممکن است ظرف هفت روز آن را در یک ایستگاه مشخص پلیس ارائه کند ؛ [15] پلیس برای این منظور فرم صادر می کند. [16]

در دانمارک ، فنلاند ، نروژ ، اسپانیا و سوئد ، شماره گواهینامه رانندگی به همراه شماره شناسه ملی تحمل باربری ذکر شده است. بانک ها و مقامات دولتی از همین شماره برای بانکهای اطلاعاتی مشتری استفاده می کنند و این مجوز را برای اهداف شناسایی کاملاً مفید می کنند.
آمریکای شمالی

در کانادا و آمریکا مجوزهای رانندگی به ترتیب توسط استانها (یا قلمروها) و ایالت ها صادر می شوند و در سطح کشور یکسان به نظر نمی رسند. آنها همچنین به عنوان یک سند شناسایی یا به دست آمده از طرف دولت برای دارنده استفاده می شوند.

اکثر صادرکنندگان مجوزهای رانندگی دولتی نیز دارای کارت شناسایی دولتی با خصوصیات مشابه به آن دسته از ساکنان در حوزه قضایی خود که مجوز رانندگی معتبر ندارند یا نگهداری نمی کنند ، ارائه می دهند و انجام کارهایی مانند باز کردن حساب بانکی و انجام کار را برای آنها آسان تر می کند. فعالیتهای دیگری که نیاز به شناسایی رسمی دارند. کارتهای شناسایی به عنوان شناسه عکس دولتی صادر می شوند اما شخص را قادر به سوار کردن وسیله نقلیه موتوری نمی کند. به این نوع شناسه عکس در بعضی از حوزه های قضایی به عنوان کارت عکس (مثلاً کارت عکس انتاریو) گفته می شود. شناسنامه های صادر شده توسط دولت نیز به ساکنان خارج از کشور به عنوان مثال صادر می شود. دانشجویان کالج در موسسه آموزش عالی خارج از کشور محل اقامت خود ثبت نام کرده اند ، به عنوان مثال. یکی از ساکنان مقیم تگزاس در UCLA ثبت نام کرده و در آنجا فرد مجوز رانندگی تگزاس خود را حفظ کرده و دارای یک کارت شناسایی (صادر شده در ایالت کالیفرنیا) است. همچنین برای کسانی که دارایی های تجاری دارند و در یک ایالت یا شهر ساکن نیستند ، به عنوان مثال قابل اجرا است. یکی از آنها در لس آنجلس مستقر شده و مالکیت تجاری یا املاک و مستغلات در فلوریدا). در ایالات متحده آمریکا هیچ شخصی مجاز نیست چندین مجوز معتبر رانندگی را همزمان داشته باشد.

در حال حاضر انتاریو قصد دارد از كبك برای حذف "مجوز رانندگی پیشرفته" خود پیروی كند تا تنها مقامات صادر كننده باقی مانده بریتانیا كلمبیا و مانیتوبا شوند. این مجوزهای رانندگی افزایش یافته با تراشه RFID به جای گذرنامه برای گذرگاه های مرزی بین کانادا و ایالات متحده پذیرفته می شوند. [17]

در کانادا ، نام اختصاری DLN (اغلب در برنامه های کاری مشاهده می شود) به "شماره گواهینامه رانندگی" و در ایالات متحده "شماره مجوز رانندگان" اشاره دارد.
آمریکای جنوبی
در ونزوئلا و جمهوری دومنیکن شماره گواهینامه رانندگی همان شماره شناسنامه شهروند است.